çözücü buharlaşır ve kuruyan yağ oksitlenerek katı, kuru bir pigmentli tabaka oluşturur. Daha çabuk kuruması için boyaya "kurutucu" ya da "hızlandırıcı" adı verilen katalizörler de katılır. 19. yüzyılın ilk yarısına kadar, yağlıboyanın bileşimindeki tek kurutucu madde kurşundu. 1848'e doğru manganezin kurutucu özellikleri anlaşıldı. Daha sonraki yıllarda kobaltın keşfi üzerine, çok küçük dozlarda bile son derece etkili olan ve yağın rengini değiştirmeksizin hem oksitlenmesini, hem polimerleşmesini kolaylaştıran bu yeni kurutucu kullanılmaya başlandı. Eskiden yağlıboyalarda kullanılan tek yağlı madde beziryağı olduğu hâlde, bugün susuz hintyağı gibi aşağı yukarı aynı yapıda çeşitli yağlar kullanılmaktadır. Yakın zamanlara kadar, yağlıboyalarda kullanılan çözücü ve sulandırıcılar arasında en iyisi terebentin esansıydı. Oysa bugün, taşkömürü ve petrolden elde edilen çeşitli türevler tercih edilmektedir. Boya sanayiinde en büyük aşama doğal reçineler olan zamkların yerini alan sentetik reçinelerin bulunuşudur.
Yağlı boya; yağ bazlı malzemeler ile boya pigmentlerinin karıştırılması ile elde edilir. Şüphesiz içine ayrıca kapatıcı olarak üstübeç ve bağlayıcılığı vs. sağlayan kimyasal maddeler de katılmaktadır.
Yağlı boya kapatıcı özelliğe sahip boyadır. Bu nedenle çini ile kontur atılmış çalışmalara uygun değildir (yapılabilir fakat özel teknik ve uğraş gerektirir)
Boya yağ bazlı olduğu için geç kurur, terebentin ile inceltilebilir aynı şekilde fırçalar terebentin, tiner, benzin gibi kimyasallarla yıkanabilir.
Yağlıboya kokusu nedeniyle havalandırmalı ortamda çalışmak gerektirir.
Yağlı boya ile tual üzerine yapılan karikatürler sergi için değişik bir görsellik sağlayabilir.
.jpg)
2 yorum:
Yağlı boya deyince aklıma Bob Ross gelir :) Zamanında hiç kaçırmadan izlerdim.O kadar güzel ve basit yapardı ki bıkmadan izlerdim.Onun yaptığı basit bir teknikle doğa resimleri yapmaktı.
Evet yani fırça darbeleri ile teknik sırları verdi hep:)
Yorum Gönder